![دستبند بافت دیور سبز](https://time-plus.ir/wp-content/uploads/2024/05/Green-Dior-bracelet-3-1-300x300.webp)
![دستبند بافت دیور سبز](https://time-plus.ir/wp-content/uploads/2024/05/Green-Dior-bracelet-2-1-300x300.webp)
در حال نمایش 15 نتیجه
کریستین دیور ( Christian Dior ) ، یکی از معروف ترین کوتور ( خیاط لباس های زنانه ) ، 21 ژانویه سال 1905 در شهر گرانویل دیدهبه جهان گشود . در 24 اکتبر سال 1957 در ایتالیا دیدهاز جهان بست.
شرکت دیور ، از ادکلن دیور و لباس زیر زنانهگرفته تا لباس های فاخر و خوش نقش را برای زنان، با ظرافت طراحیمیکرد. این رویه تا امروز نیز ادامهدارد.
پاریس ، اولین مکانی بود که او برای شروع حرفۀ خود در هنر و صنعت مد برگزید. علی رغم زندگی کوتاه هنری او که 14 سال طول کشید، Dior انقلابی در این صنعت پدید آورد. در سال 1957 ، بیش از نیمی از صادرات لباس فرانسه از این کمپانی بود.
امروزه، محصولات دیور شامل :
اما زمانی که کریستین دیور ، برندش را در سال 1947 راه اندازی کرد، فقط روی یک چیز متمرکز بود : ( ارائۀ تعریفی مجدد از شیوۀ لباس پوشیدنخانم ها ! ).
نام هایی که در لباس، مدیریت هنری و خلاقیت، او را به چنین موفقیتی رساندند، همگی از جمله پیشگامان صنعت مد بوده اند.
هر شخص که به عنوان یک مدیر یا طراح در شرکت دیور انتصاب می شد، عاقبش منتهی شدن به یک عصر جدید در زیبایی شناسی پوشاک بود.
برند دیور در طراحی لوگوی خود نیز هوشمندانه عمل کرده. لوگوی برند دیور از آنجایی که بسیار ظریف و مینیمال است، میتواند مفهوم حس سادگی و ظرافت را در عین کیفیت و بیعیب و نقص بودن ، انتقال دهد.
روز دوازدهم فوریه سال 1947 ، کریستیان دیور ( کسی که تعلیم دیدۀ دو چهرۀ افسانه ای، به نام های
یک مجموعه 90 تکه ایِ متاثرکننده را در خانۀ پاریسی اش، در خیابان مونتاژن ، به ویراستان مجله ارائه داد. این مجموعه که عنوانِ متناسبِ « چهره جدید » را یدک می کشید، واکنشی به پایان جنگ جهانی و جیره بندی ها بود.
نیمرخ ها ساختار داشتند، کمرها تعریفشدهبودند، دامن ها پوشیدهو لباس های زنانه، هر کدام ( به طور متوسط ) با 20 یارد پارچه دوختهشدهبودند . این نمادی از رویکردی سخاوتمندانهبود که در مقایسه با روشی که در طول جنگ جهانی دوم به کار گرفتهمیشد، به تصویر کشیدهشدهبود. دیور یک شبه به موفقیت رسید.
ویژگی های برند دیورتوانمندسازی زنان درون چهارچوب کاری دیور ، به پیروزی رسید و وقتی او اولین عطرش را در سال 1947 روانه بازار کرد، نامش را از روی نام خواهرش گرفت. در سال 1950 ، دیور مسئول طراحی تمام لباس های مارلین دیتریش ( Marilyn Dietrich ) ، بازیگر اصلی زن در فیلم ترس صحنه ( به انگلیسی : Stage Fright ) ، اثر آلفرد هیچکاک شد.
لباس ها و ظاهر دیتریش ، نمایانگر سبک مخصوص لباس دیور ( Dior clothes ) بود و شامل سوزن دوزی های ظریف و موشکافانه در
همچنین چهره های مشهوری چون :
Dior در همان سال، اولین کتابش را نیز به چاپ رساند: من یک کوتور هستم (کوتور به معنی طراح و خیاط لباس سفارشی، به ویژه برای خانم ها است ) و این جمله مشهور را بر زبان راند: « دلم میخواست یک معمار شوم. کوتور بودن به این معنا بود که هنوز هم باید از قواعد معماری پیروری کنم. »
در سال 1957 ، دیور دچار حمله قلبی شد و از دنیا رفت. اما پیش از این اتفاق، او تنها خیاط فرانسوی بود که توانستهبود سر از مجله تایم در بیاورد. بعد از مرگ دیور ، دستیار ارشد او، ایو سن لوران به فرانسوی ( Yves-henri-donat mathieu Saint Laurent ) ، که یک طراح بااستعداد 21 ساله بود، امور شرکت را در دست گرفت.
سنت لورن ، dior را در مسیر جدید و غیرمنتظره ای به محبوبیت رساند. مجموعه اول او با عنوان خط تراپیز، از کمرهای تنگ در لباس ها گذر کرد و نیمرخ های سایز بزرگی را ارائه داد. که به جای به نمایشگذاشتن فرم بدن زن، آن را مخفی می کرد.
زمانی که سنت لورن در سال 1960 ، به جنگ استقلال الجزایر فرا خواندهشد، شرکت، با آغوش باز از جایگزینش، یعنی مارک بوهان استقبال کرد. او که به خاطر حساسیت های ظریف و نفیسش شناخته شده بود، موفق شد شهرت زنانه این خانه مد را بازپس بگیرد.
بین سال های 1967 و 1975 ، برند دیور از نظر اندازه، رشد قابل توجهی را تجربه کرد :
جان گالیانو ( John Galliano ) ، نفر بعدی بود که در سال 1996 ، رهبری برند دیور را بر عهدهگرفت و زمانی که پرنسس دیانا ، اولین لباسِ سفارشیِ طراحیشده به دست او را بر تن کرد، سر از تیتر اول روزنامه ها در آورد.
راه اندازی خط تولید کیف های خورجینی نیز که حالا خاص برند دیور شده اند ، یکی از افتخارات او برای برند Dior به شمار می آید.
البته یک ایراد از این رویکرد گرفتهمی شد و آن این بود که مجموعههای او نمایشی بودند و بیشتر جنبۀ هنری داشتند تا اینکه پوشیدنی و قابلاستفادهباشند.
او با عکاس مشهور، نیک نایت ، همکاری کرد تا کمپین های جسورانه و تاثیرگذاری خلق کند و از نکات جنسی و گاه بی ارزش هم در کارهایش بهره می برد.
علیرغم درخششی که گالیانو در ابتدا از خود نشاندادهبود، بعد از اخراجش ( به خاطر حرف های ضد یهودی که در حالت مستی زده بود ) برند دیور ( dior ) را تا حدودی زیر سوال برد.
شاید در واکنش به این اتفاق بود که جایگزینِ گالیانو ، راف سیمونز ( Raf Simons ) ، کاری کرد تا از همان روز اول کاری اش در سال 2012 ، متفاوت با مدیران هنری قبلی دیور به نظر برسد.
مجموعه های سیمونز هم به همان اندازه درخشان بودند؛ اما به خوبی درک نمی شدند. مجموعه های هنرمندانه او ، هم زیبا و هم پوشیدنی بودند و اغلب سلبریتی ها را به خود جلب می کردند که از جمله میتوان به :
زمانی که سیمونز ، شرکت دیور را ترک کرد، مباحثه های بسیاری بر سر نفر جایگزین او درگرفت. دو گزینه که بیشتر از همه در موردشان صحبت می شد، ریکاردو تیسی ( riccardo tisci ) که حالا مدیر برند بربری ( Burberry brand ) است و فوبی فیلو ( Phoebe Philo ) بودند. البته در انتها، این ماریا گرازیا شیوری بود که به اولین رهبر زن برند دیور در سال 2016 تبدیل شد و تا به امروز هم این منصب را بر عهده دارد.
شیوری در تابستان سال 2018 ، در جاییگفتهاست: « من به این خاطر اینجا نیستم که یک زنم، من به این خاطر اینجا هستم که در کارم واردم ! »
او یک رویکرد عینی، غیرپوزش خواهانه و برگرفتهاز پوشاک خیابانی دارد که ظاهرشان چیزی کم از نیمرخ های اصیل و ظریفِ ابداعشدهتوسط برند دیور ( dior ) ندارد.
شیوری ثابت کرد که پیام اولیه کریستین دیور ( توانمندسازی زنان ) حتی 70 سال بعد از افتتاح برند Dior نیز جریان دارد و حالا قرار است در تک تک زنان مدرن نیز طنین بیندازد!
کیف لیدی دیور ، یکی از معروف ترین طرح های دیور است . Dior اولین بار این کیف را در سال 1995 عرضه کرد و این طرح به دلیل ادای احترام به پرنسس دیانا به لیدی دیور شهرت یافت. چرا که پرنسس انگلیس ، پس از هدیه گرفتن این کیف از بانوی اول فرانسه، به ندرت بدون در دستداشتن این کیف دیده می شد و تقریبا همیشه از این مدل استفادهمیکرد.
یکی از مهم ترین ویژگی های برند دیور ، هماهنگ سازی خود با زمان بود. او بسته به زمان و دوره ای که در آن بود، خلاقیت های خود را ارائه می داد؛ برای مثال، در دوره ای خاص که برابر با پایان جنگ جهانی دوم بود، شروع به طراحی لباس هایی برای افزایش شادی و اعتماد به نفس مردم کرد.
در این مجموعه که کرولا نام داشت، الهام پذیری از گل ها به وضوح مشهود بود و زنانی که لباس های این مجموعه را می پوشیدند؛ مانند لاله هایی جوان به نظر می رسیدند.
پس از آن، او مجموعۀ En 8 را به جهان مد ارائه داد که تاکیدش بر نمایان سازی برجستگی ها و منحنی های اندام زنانه بود؛ چراکه امید داشت روحیۀ اغواگری را به زنانی که اعتماد به نفس و غرورشان را در دورۀ سرشار از ناامنی و اضطراب جنگ از دست داد ه بودند، بازگرداند.
قبل از اینکه Dior به حرفۀ مد مشغول شود، آرزوی معماری را در سر می پرواند و این در حالی بود که خانواده اش می خواستند او وارد سیاست شود.
او به خواستۀ خانواده اش عمل کرد و رشتۀ تحصیلی سیاسی را برگزید؛ اما از آنجا که این رشته برای او هیچ جذابیت وکششی نداشت، از آن خارج شد و در سال 1928 ، تصمیم به گشایش یک گالری هنری کرد.
در گالری های هنری دیور ، آثار هنرمندان مشهوری چون :
در یکی از گالری های هنری ، وی حتی نقاشی « تداوم حافظه » ، اثر سالوادور دالی ( Salvador Dali ) را نیز که برای اولین بار در شهر پاریس به نمایش درمی آمد، در معرض دید عموم قرار داد.
فمنیست ها آثار او را دوست نداشتند و نمی پسندیدند. از آنجا که دیور کشش خاصی به معماری
به همین خاطر، فمینست ها این نوع طراحی و معذب سازی زنان را در نوع پوشش نمی پسندیدند. در نظر این گروه، در حالی که کوکوشنل ( Coco Chanel ) قصد داشت در طرح هایش به زنان آزادی پوشش و راحتی ببخشد؛ دیور در پی معذب ساختن و نمایش اندام آن ها بود.
ادکلن دیور برگرفته از نام خواهر دیور Dior است. از آنجا که خواهر او در خلال جنگ جهانی دوم، عضو گروه مقاوت فرانسه در مقابل نازی ها بود، به اسارت گشتاپو در میآید و به اردوگاه کار اجباری فرستادهمیشود و تا سال 1945 در آنجا باقی می ماند. Dior این عطر را به افتخار و احترام خواهرش نام گذاری کرد.
رایحۀ این عطر ، یادآور عطر گل هاست و این به زمانی بازمی گردد که آن ها روزگارشان را در جنوب فرانسه ، شهر گراس، دیار گل ها، سپری می کردند.